دیوار برلنی چیست؟ مزایا و معایب آن و کاربردهای آن
در مقالات قبلی از وب سایت ابنیه سازان آدینه به بررسی روش‌های مختلفی پایدارسازی گود پرداختیم و روش‌هایی مانند سپرکوبی و… را مورد بررسی قرار دادیم. در این مقاله نیز قصد داریم تا به معرفی یکی دیگر از روش پایدارسازی گود یعنی دیوار برلنی بپردازیم. اگر شما نیز علاقه‌مندید تا درباره این روش پایدارسازی این عمق اطلاعاتی به دست آورید، تا پایان این مقاله همراه ما باشید.
مفهوم دیوار برلنی
دیوار برلنی یک روش پایدارسازی برای گودهای عمیق است که معمولاً استفاده می‌شود. این روش شامل استفاده از ترکیب شمع‌های فولادی یا بتنی در کنار رویه بتنی است. در این روش، شمع‌ها برای تأمین گیرداری پروفیل‌ها استفاده می‌شوند. ارتفاع پروفیل‌ها باید حداقل ۲۵ درصد از عمق کل گود بیشتر باشد و داخل کف گود فرو برود. برای جلوگیری از ریزش خاک میان پروفیل‌های فولادی، از رویه‌های بتنی پیش‌ساخته یا درجا استفاده می‌شود.
پیشنهاد مقاله؛ شمع بندی چیست؟ کاربردهای آن در ساختمان
در پروژه‌هایی که خاک آنها زهکش‌پذیر است و در زیر تراز آب زیرزمینی احداث می‌شوند، برای اطمینان از انجام عمل زهکشی بدون هیچ مشکلی، فضایی با اندازه حدود ۲.۵ سانتی‌متر بین تخته‌ها در نظر گرفته می‌شود. با توجه به اینکه خروج مصالح ریزتر و ایجاد حفره در خاک پشت دیوار ممکن است به دلیل نشت آب از این فضا رخ دهد، حفاری تا عمق مورد نیاز ادامه می‌یابد و برای کنترل و زهکشی آب، از ترکیب لوله‌های پلیکا و مصالح ژئوکامپوزیت استفاده می‌شود.
تاریخچه دیوار لرلنی
روش دیوار برلنی یا همان سولجر پایل، یکی از قدیمی‌ترین روش‌های پایدارسازی گود برای احداث پروژه‌های عمرانی است که سابقه استفاده از آن به قرن هجدهم باز می‌گردد. این روش در طول قرن هجدهم در شهرهای مختلفی مانند برلین، لندن، نیویورک و… به کار رفته است و تجربه از این روش نشان داده است که بسیار موثر است. در سال ۱۹۳۰، این روش برای پایدارسازی گود و در پروژه قطار زیرزمینی شهر برلین به کار گرفته شد و به همین دلیل، این روش پایدارسازی به نام دیوار برلنی شناخته می‌شود.
مراحل اجرای رویه‌های بتنی درجا شامل چه مواردی است؟
مراحل اجرای رویه‌های بتنی درجا شامل عملیات خاک‌برداری، قرار دادن شبکه آرماتور بین پروفیل‌ها، قالب‌بندی و بتن‌ریزی می‌شود. رویه بتنی در محل یا دال بتنی برای جلوگیری از ریزش خاک در میان پروفیل‌های فولادی در محل گودبرداری نصب می‌شود. علاوه بر استفاده از دال بتنی، می‌توان از شات‌کریت یا قطعات پیش‌ساخته نیز برای جایگزینی رویه بتنی در محل استفاده کرد.
دیوار برلنی بهترین گزینه برای شرایط زیر می‌باشد:
- زمین‌هایی که خاک آنها بالاتر از تراز آب زیرزمینی با کمی چسبندگی است.
- رس‌هایی که کمی پیش تحکیم یافته‌اند.
- زمین‌هایی که خاک آنها زهکش‌پذیر بوده و دارای خواص خشک‌سازی مناسبی هستند.
در چه شرایطی استفاده از دیوار برلنی توصیه نمی‌شود؟
استفاده از روش پایدارسازی خاک دیوار برلنی در خاک‌های رس نرم و سست پیشنهاد نمی‌شود؛ زیرا اجرای این روش ممکن است باعث ایجاد تغییرات قابل‌توجه در شکل خاک زمین‌های مجاور پروژه شود. بنابراین، در خاک‌هایی که مقاومت کافی ندارند، مانند خاک رس نرم و سست، استفاده از روش دیوار برلنی توصیه نمی‌شود.
پیشنهاد مقاله؛ سازه های نگهبان چیست و چه کاربردی دارند؟
مزایای استفاده از روش دیوار برلنی
بزرگ‌ترین مزیت استفاده از روش دیوار برلنی کنترل مناسب تغییرات شکل است. این تغییرات با استفاده از نرم‌افزار Plaxis مدل‌سازی شده و محاسبات پایدارسازی بر اساس نتایج آنالیزهای تنش – تغییر شکل انجام می‌شود. از دیگر مزایای این روش برای پایدارسازی گود، ضریب اطمینان بالا برای گودبرداری‌های عمیق، عدم نیاز به تجهیزات پیشرفته، کنترل دقیق تغییرات مکانی به دلیل صلبیت بیشتر دیوارها و کنترل کیفی به دلیل استفاده از انکرها را نام برد.
معایب استفاده از این روش پایدارسازی گود
دیوار برلنی همچون سایر روش‌های پایدارسازی گود مانند مهاری (انکراژ)، مهار متقابل (استرات)، و نیلینگ (میخ کوبی)، نیز دارای معایبی است. این موارد شامل هزینه بالای اجرا، کندی در اجرا به دلیل تأخیر در مهارسازی نسبت به چاه‌کنی و سولجرگذاری، و نیاز به فضای زیاد برای جاگذاری سولجرها می‌شود. همچنین، استفاده از روش دیوار برلنی برای ترازهای بالای آب زیرزمینی توصیه نمی‌شود.
کاربرد دیوار برلنی
پایدارسازی گودها
استفاده از دیوار برلنی برای پایدارسازی و حفاظت از دیوارهای گودها در پروژه‌های عمرانی و ساختمانی.
ساخت تونل‌ها و زیرسازی‌ها
استفاده از دیوار برلنی برای ساخت دیوارهای پشتیبان در تونل‌ها، متروها، و زیرسازی‌های زیرزمینی.
محافظت در برابر حریق
در برخی موارد، دیوارهای برلنی می‌توانند به عنوان حائطهای محافظتی در برابر حریق برای ساختمان‌ها و تجهیزات صنعتی استفاده شوند.
کنترل سیلاب و آبگرفتگی
در مناطقی که دچار سیلاب و آبگرفتگی هستند، دیوارهای برلنی می‌توانند به عنوان سد‌ها یا تسهیلات کنترل آب استفاده شوند.
پارکینگ‌ها و سازه‌های زیرزمینی
در ساختمان‌ها و پارکینگ‌های زیرزمینی، دیوارهای برلنی به عنوان دیوارهای پشتیبان برای ایجاد فضای پایدار استفاده می‌شوند.
پروژه‌های محیطی
در پروژه‌های مرتبط با محیط زیست، مانند تثبیت ساحل، حفاظت از مناطق تخریب شده و مهار کردن حرکت خاک، دیوارهای برلنی مورد استفاده قرار می‌گیرند.
جمع بندی نهایی
دیوار برلنی به عنوان یک روش پایدارسازی گود با سابقه تاریخی طولانی، از آنجایی که توانسته است به طور موثر در پایدارسازی گودها و حفاظت از محیط‌های ساختمانی و زیرساختی مختلف مورد استفاده قرار گیرد، توجه بسیاری را به خود جلب کرده است. این روش با توانایی کنترل مناسب تغییرات شکل، ضریب اطمینان بالا، و کنترل دقیق تغییرات مکانی، به عنوان یکی از گزینه‌های قابل توجه در پروژه‌های ساختمانی، زیرزمینی، و مهندسی عمرانی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
با این وجود، هزینه بالای اجرا، کندی در فرآیند اجرا، و نیاز به فضای زیاد برای جایگذاری سولجرها از جمله معایبی هستند که در استفاده از این روش باید مد نظر قرار گیرد. در کل، دیوار برلنی به عنوان یک روش معتبر و مؤثر در پایدارسازی گودها، نقش مهمی را در صنعت ساخت و ساز و مهندسی عمران ایفا می‌کند.
دیوار برلنی چیست و چه کاربردهایی دارد؟
دیوار برلنی یک روش پایدارسازی گود است که با استفاده از پروفیل‌های فولادی یا بتنی و رویه‌های بتنی در محل به‌کارگیری می‌شود. کاربردهای آن شامل پایدارسازی گودها، حفاظت از محیط‌های ساختمانی، ساخت تونل‌ها و زیرسازی‌ها، و کنترل سیلاب و آبگرفتگی می‌شود.
چه شرایطی برای استفاده از دیوار برلنی مناسب است؟
دیوار برلنی بیشتر برای خاک‌هایی با مقاومت کافی و خاصیت زهکشی مناسب مناسب است. همچنین، زمین‌هایی که نیاز به حفره‌کنی عمیق دارند و یا زیر تراز آب زیرزمینی قرار دارند، از این روش بهره‌می‌برند.
چه مزایا و معایبی در استفاده از دیوار برلنی وجود دارد؟
مزایای دیوار برلنی شامل کنترل مناسب تغییرات شکل، ضریب اطمینان بالا، و کنترل دقیق تغییرات مکانی است. اما، معایب آن شامل هزینه بالا و کندی در اجرا به دلیل تأخیر در مهارسازی نسبت به چاه‌کنی و سولجرگذاری، و نیاز به فضای زیاد برای جایگذاری سولجرها می‌باشد.
بدون دیدگاه